Recensie/vertaling
uit het Zweeds
De grove en donkere klei geeft Monica Sandell de mogelijkheid om
verschillende gevoelens door te geven.
Uit de klei boetseert ze met handen en gereedschappen portretten
en mensen tot een complete figuur.
De wat grove werkwijze die door kracht van de klei wordt geprononceerd,
geeft een levendige oppervlakte.
De handen drukken en boetseren, de vingers knijpen en vormen. Monica
Sandell giet leven in de kleine menselijke beelden, door de bewerking
met de handen een deel te laten worden van de artistieke uitdrukking.
Het gevoel verdwijnt zelfs niet als ze de beelden in brons laat
gieten. Wat ze eerst zoekt, zijn juist de gevoelens. Ze vangt de
gevoelens op en laat de vingers de klei bewerken en kneden. De modellen,
soms lijkend op portretten, zijn gevangen in ontspannen poses. Zittend
op een sokkel, staande in een kring of bevroren in wat eruitziet
als stil samenzijn. De gladde impressie van de vorm onderstreept
wat Monica Sandell wenst weer te geven, de verschillende gevoelens
van de mens.
De recensie werd geschreven door Gunilla Petri
en gepubliciteerd in de krant 'Barometern', Kalmar/Oskarshamn, 30
jan 2018.
Expositie bij Mönsterås kunstvereniging lentesalon.
|